De puzzelstukjes vallen op hun plaats!
Wanneer ik mijn wekelijkse blogs begin te typen, weet ik nooit vooraf hoe lang ze worden. Soms denk ik dat ze niet zo lang zullen zijn, en dat zijn ze dat toch. Of ik heb ‘s ochtends onder de douche (daar bedenk ik meestal de inhoud) een heel verhaal uitgedacht, en dan blijkt het op tekst toch niet zo lekker te pakken en is de mail iets korter. Hoe dan ook, als je al langer mijn wekelijkse mails ontvangt, dan weet je dat het altijd wel iets is waar je even met een kop thee voor moet gaan zitten. Want echt kort van stof ben ik nooit ;)
Dus heb je even tijd, ga lekker zitten met je kop thee en lees wat ik je wil vertellen over puzzelstukjes. Heb je nu even geen tijd, scroll dan naar beneden en lees in ieder geval dat even! (Oh en plan voor de komende weken op donderdagochtend rond 8 uur gewoon een kwartiertje in om met een kop thee mijn mails te lezen, want als het in je agenda staat, heb je altijd tijd!
Ok, dat qua huishoudelijke mededelingen!
Dan nu die puzzelstukjes :)
Wordt vast een lang verhaal maar de boodschap wordt waardevol, dat beloof ik!
2 weken geleden (toen ik dat weekend in het klooster zat in stilte) heb ik iets gedaan wat ik al jaren niet meer had gedaan, namelijk een legpuzzel gemaakt! Ik had niet echt iets te doen in het klooster en had inmiddels flink kramp in m’n hand van al het schrijven. Slapen had ik even geen zin in, voor wandelen regende het te hard en ik had al lange tijd uit het raam zitten staren.
Dus what to do?
Gelukkig had er iemand een legpuzzel bij. Geen mega grote, gewoon 1 van 300 stukjes. Ook geen hippe Jan van Haasteren puzzel ofzo, nee gewoon een hele truttige met daarop een vaas met bloemen. Ergens had ik bedacht dat puzzelen vast leuk en ontspannend is – en in ieder geval geestdodend – dus ik was helemaal gelukkig toen ik de puzzel mocht gaan maken!
Vol goede moed begon ik met alle stukjes met het plaatje naar boven te leggen en de hoekjes en kantjes er vast uit te zoeken. Want zo heb ik ooit leren puzzelen, je doet eerst de rand en dan de rest! Halverwege dat uitzoeken kreeg ik mijn eerste ‘Waar ben ik aan begonnen en hoezo dacht ik dat dit leuk was???’ Want ondanks dat het ‘maar’ 300 stukjes waren, dat uitzoeken is best een werk!
Toch maar even doorzetten (want verder was er echt niks meer te doen vond ik) en na een tijdje was het gesorteerd! Toen kon het leggen van de rand beginnen en als je ooit in je leven een puzzel hebt gemaakt met meer dan 10 stukjes, dan weet je vast wel dat je op één of andere manier altijd 1 of 2 randstukjes over het hoofd hebt gezien met het sorteren dus dat je die rand niet helemaal af kunt maken. Geen drama voor het geheel en het proces, maar het voelt toch een soort van niet af als er dan zo’n gat zit halverwege…
En heel eerlijk, hoe moeilijk kan het nou helemaal zijn om de randstukjes van de rest te onderscheiden…
Dus ik had bijna de hele rand klaar en kon beginnen aan ‘de rest’. Maar ja, waar de fak begin je dan? Ik koos maar iets uit wat heel opvallend was ten opzichte van de rest. De vaas was effen blauw en stond op een kleedje, ik dacht dan zoek ik eerst wel die stukjes. En zonder je echt het gehele proces van die vaas te beschrijven (ik wil een mail typen, geen boek), kan ik je zeggen dat het wederom wat frustratie bracht…
Want hoe krijg ik het in vredesnaam voor elkaar om 3 keer die hele groep puzzelstukjes door te kijken en toch niet alle vaasstukjes te vinden??? Ik ben toch zeker niet bijziend of blind!?! Het is een blauw puzzelstukje, een andere kleur dan de rest, en ook nog mat! Hoezo zie ik het dan niet??? En hoezo zie ik het 20 minuten later opeens wel terwijl ik bezig ben met de oranje tulpen???
Tijdens de puzzel ben ik nog een paar keer van ‘Leuk idee, lekker ontspannen‘ via ‘Waarom dacht ik dat dit een goed idee was?‘ en ‘Ik stop ermee, dit lukt me niet en ik krijg het toch nooit af‘ naar ‘Jeej ik kom steeds verder‘ en ‘Whohoo, gewoon 3 stukjes achter elkaar aan kunnen leggen‘ gegaan en ik heb smakelijk om mezelf en dat proces kunnen lachen!
Want ik herkende het!
Puzzelen is namelijk net als ondernemen :D
Eerst probeer je de randjes van de binnenkant te scheiden – Dus wat ga ik eerst doen en wat leg ik even aan de kant om daarna te doen?
Daarna ga je de randen leggen (inschrijven KvK, domeinnaam aanvragen) en dan blijk je eigenlijk een stukje (of twee) te missen… Zo’n Instagram account is leuk maar hoe krijg je nu (meer) volgers? En een randstukje waarvan je vaak niet eens doorhebt dat je het mist: Wie is nu eigenlijk je doelgroep?
Daarna begin je maar aan het midden en dan wel eerst de makkelijke dingen! Helaas zijn bij ondernemerschap de makkelijke dingen vaak de dingen die helemaal niet zo belangrijk zijn… Je gaat een fotoshoot plannen want je hebt professionele foto’s nodig! Of je verliest heel wat uren aan het zelf proberen te knutselen van je logo of visitekaartjes (zeker in deze tijd niet heel nuttig, want aan wie ga je ze geven als er geen live netwerkborrels zijn). Je gaat misschien zelfs wel een online programma bij elkaar bedenken terwijl je nog geen of veel te weinig betalende klanten hebt…
En terwijl je met die dingen aan de gang gaat, blijkt het lastiger te zijn dan je had gedacht. Je post wel op social media maar je krijgt geen reacties. Je doet een aanbod voor jou super toffe en levensveranderende sessies en de telefoon staat helemaal niet roodgloeiend! Of je bied iemand een gratis sessie aan of een sessie met enorme korting omdat je diegene echt wilt en kunt helpen en daar gaan ze gewoon niet op in…
En dan ligt ergens nog die stapel met stukjes voor je administratie, je agendaplanning, je doelen (Moet ik doelen stellen ja? – Nou lijkt me wel handig ja als je iets wilt bereiken), je mindset, je strategie…
En dan…
En dan komen die ‘Waar de fak ben ik aan begonnen’ momenten… Momenten dat je het niet meer ziet zitten, dat je er niet in gelooft dat het jou ooit gaat lukken die puzzel af te maken en dat je alleen maar zie hoe enorm veel tijd dit alles kost. De momenten dat je het bijltje erbij neer wilt gooien omdat ‘puzzelen’ toch veel lastiger blijkt dan je had verwacht. Waarom zie je het nou niet? Waar is dat ene stukje dat je maar niet kunt vinden? En hoezo ben je dat laatste stukje van de rand nog steeds niet tegengekomen? Is deze puzzel eigenlijk wel compleet???
Inmiddels ben ik thuis een puzzel aan het maken met 1.000 stukjes en de frustraties bij die van 300 die vallen echt volledig in het niet bij deze puzzel… OMG waar ben ik aan begonnen! Even een foto van de puzzel zodat je een idee hebt wat ik nu probeer:
(Deze foto is van afgelopen zondag. Inmiddels ben ik gelukkig al weer een heel stuk verder)
Zoals je ziet mis ik boven in de rand nog 2 stukjes en mis ik middenin het huis ook gewoon 2 stukjes… En dan dacht ik dat ik begonnen was met het makkelijke stuk, want al dat water en dat enorme oranje stuk bij die boom ben ik nog niet eens aan begonnen en de stukjes van die zwanen krijg ik ook maar niet gevonden ;)
En heel eerlijk, ik vind het puzzelen toch wel echt heel leuk maar ik kijk er ergens ook maar matig enthousiast naar uit om er mee verder te gaan…
Want het valt me flink tegen!
En dat heb ik bij ondernemen ook regelmatig! Ik vind het oprecht het allerleukste wat er is (nou ja, allerleukste… ik vind taartjes en Ben & Jerry’s eten wel echt leuker) maar soms vind ik ondernemen moeilijk en ben ik maar matig enthousiast omdat ik even niet weet hoe ik verder moet met al die stomme puzzelstukjes!
Gelukkig heb ik dan mijn eigen business coach die me even mee aan de hand neemt. Ze laat me zien waar bepaalde puzzelstukjes liggen, ze wijst me op dat ene stukje dat ondersteboven ligt en daarom nergens lijkt te passen en ze vertelt me welke stukjes ik nu even nog niks mee hoef, die zijn voor later! Mega verhelderend want zo pak ik mijn focus terug en kan ik weer door met mijn puzzel. Tot ik weer even verward ben of vastloop natuurlijk ;)
Nu denk je misschien ‘Maar als je praktijk staat, dan staat het toch?’ en dan kan ik je vertellen dat niks minder waar is! Maar dat is voor een andere keer (want ik ging geen boek schrijven :P).
Als jij nu merkt dat jouw puzzel ook niet altijd even soepeltjes verloopt, dan bestaat er een grote kans dat je op de verkeerde puzzelstukjes aan het focussen bent waardoor het veel moeilijker lijkt dan het eigenlijk is. Daarom heb ik iets voor je!
Gratis Online training
Iedere maand geef ik mijn gratis online training ‘De 5 meest gemaakte fouten door spirituele ondernemers waardoor hun praktijk niet van de grond komt (en hoe jij die kunt voorkomen waardoor je een vliegende start maakt)’.
Ik beloof je, de training is minstens zo waardevol als de naam lang is :P
De training geef ik meestal een keer in de ochtend en een keer in de avond en duurt ongeveer 1,5 uur. De laatste keer dat ik de training gaf, kreeg ik achteraf zelfs berichten dat iemand 2 nieuwe klanten had gekregen, puur door wat ze in de training had gehoord!
Om je aan te melden ga je naar silviabogers.nl/training.
Ik ben heel benieuwd hoe deze blog voor je was! Zijn bij jou ook de puzzelstukjes op z’n plaats gevallen? Laat het me even weten via een reactie, dat vind ik leuk :)
Voor nu wens ik je een hele mooie dag!
Liefs,
Silvia
Recente reacties