Ik denk dat wanneer ik mijn vader vraag naar zijn visie op persoonlijke ontwikkeling, hij me eerst heel raar aankijkt en daarna (als er al een daarna is) iets zal zeggen over dat school heel belangrijk is.
Als ik hem iets zou vragen of zeggen over inner work, trauma’s helen of innerlijke kind stukken aankijken, dan denk ik dat hij vraagt of het wel goed met me gaat.
Wanneer ik hem zou vertellen hoeveel geld ik per jaar uitgeef aan dit soort dingen, denk ik dat hij eerst een beroerte krijgt en daarna een plekje voor me zoekt in een gesticht ????
Toen ik vorige week van de livedag met een van mijn mentoren naar mijn hotel reed, dacht ik opeens ‘Waarom doe ik dit nou eigenlijk?‘. Wat de fuck ben ik allemaal aan het doen met mezelf ontwikkelen, oude patronen aankijken, steeds weer shit aan het opzoeken? Is dat nou echt allemaal nodig dan?
En waarschijnlijk niet.
Als je het aan mijn vader vraagt sowieso niet ???? Zijn leven is voor hem gewoon zoals het is. Mensen zijn gewoon zoals ze zijn en verder moet je het vooral niet moeilijker maken.
Ik dacht: Hoe leg ik aan mijn vader uit waarom ik dit doe? Hoe leg ik aan mijn vader uit wát ik dan doe?
Hoe leg je aan iemand uit dat je het lekker vindt steeds weer door een berg bagger heen te ploeteren, om je 2 tellen een soort van fijn te voelen en dan weer door te gaan naar de volgende berg bagger ???? Vrijwillig ????
En hoe leg ik het eigenlijk aan mezelf uit
Want ik kan wel roepen dat het allemaal zo waardevol en verlichtend is, maar is het dat dan ook echt? Is het niet gewoon een soort verslaving die we opbouwen? Dat je blijft drinken ondanks de chronische kater… Ik weet het niet maar het zou zomaar kunnen.
Maar waarom doe ik het dan? Dat was echt de vraag die ik mezelf stelde. En eigenlijk pas voor de eerste keer terwijl ik al jaren aan mezelf werk. In het begin (rond 2005 zat ik voor het eerst bij een psycholoog) omdat ik diep ongelukkig was met mezelf en mijn leven, maar later omdat ik het toch een soort van leuk vond. Of in ieder geval nodig. Denk ik ???? Ik weet het ook niet meer precies maar ik heb mezelf, mijn eigen brein en mijn doen en laten altijd heel interessant gevonden.
Ik moest echt even denken en zoeken naar de waarom. Terwijl ik de dag daarna besefte dat ik super goed weet waarom ???? Het was alleen even naar de achtergrond geschoven.
Ik was ‘aan mezelf gaan werken’ om het aan mezelf werken. Maar aan mezelf werken is niet het doel, het is het middel!
Interessant dat dit gebeurde, want ik zie het ook bij mijn klanten dat een middel opeens een doel wordt.
Posten op social media is geen doel, het is een middel naar meer bereik, meer bekendheid, meer expertstatus en uiteindelijk meer klanten en meer geld.
Zelfde geldt voor netwerken. Netwerken is geen doel, het is het middel naar meer connecties, meer naamsbekendheid, meer zichtbaarheid, meer klanten en meer geld!
Maar meer klanten en meer geld zijn eigenlijk ook geen doel maar een middel. Meer klanten zijn het middel naar meer vervulling, meer eigenwaarde, meer status en meer geld. Alleen meer geld is dan weer het middel naar meer vrijheid, meer vrije tijd, betere nachtrust, meer zekerheid en vast nog wat dingen.
Terwijl we vaak focussen op het middel, alsof het ons doel is.
Interessant!
En dat deed ik nu dus met persoonlijke ontwikkeling. Ik deed alsof persoonlijke ontwikkeling het doel is.
Maar als die ontwikkeling niet het doel is, maar het middel. Waar leidt het dan naartoe?
Voor mij naar nog beter mezelf kennen (je moet het maar willen ????), nog meer kunnen dragen, mijn klanten beter kunnen ondersteunen, kunnen dealen met wat er op mijn pad komt als ondernemer, kunnen groeien met het tempo waarin ik groei, grenzen aan kunnen geven, beter voor mezelf kunnen zorgen, een fijner persoon zijn voor mijn man en naasten (meestal dan hè, als ik net door een dal ga ben ik niet per se heel gezellig ????), meer rust ervaren in mijn leven, stabieler staan als persoon und so weiter!
Maakt overigens niet dat ik het dan nu wel aan mijn vader uit kan leggen hoor. En ik geloof oprecht ook nog steeds dat het verslavend is.
Maar ik weet nu wel weer heel goed waarom ???? Persoonlijke ontwikkeling is geen doel, het is een middel om een doel te bereiken.
Daarom zit bij alles wat je bij mij doet persoonlijke ontwikkeling inbegrepen. Want ik kan je niet naar je doel helpen, als je niet alle middelen aan wilt grijpen. Hierdoor kan ik ook alleen maar met je werken als je bereid bent jezelf aan te kijken. Jij bent tenslotte ook een middel op weg naar je doel.
Persoonlijke ontwikkeling, groei, mindset, schaduwwerk, het maakt me geen fuck uit hoe je het noemt! Maar het is onlosmakelijk verbonden met succesvol ondernemerschap. Of je het nu leuk vindt of niet.
Vind jij het wel leuk en voel je misschien ook wel een beetje die verslaving die ik voel ???? dan wil je 17 mei echt bij het event zijn. Want daar gaan we het over dit stuk hebben, dit middel. Met als doel jou steviger, sterker en grootser weer naar buiten te laten gaan zodat het bereiken van jouw zakelijke doelen weer een stuk dichterbij komt. And I know, dit klinkt nog super vaag en iets in jou wil liever van minuut 1 tot de laatste minuut weten wat we gaan doen. Maar wat als dit jou persoonlijke ontwikkeling is, dat je gewoon mag voelen of je er 17 mei bij hoort te zijn en dat je dan op basis van dat gevoel je ticket koopt? 40 mannen en vrouwen voelen het al, puur op basis van een datum. Kom jij ook ????
Tik hier om jouw ticket te bemachtigen!
Heb een heerlijke dag ❤️
Liefs,
Silvia
Recente reacties